Rozdział 54 - Żółte wzory.

-Nie obrażaj nas!
-Nas? Claire, nie rozśmieszaj mnie. Przecież jesteś egzekutorem.- chłopak zaczął się śmiać.
-Może fizycznie przynależę do tej strefy ale duchowo zawsze byłam i jestem nadprzyrodzoną. To się nigdy nie zmieni! - nie mogąc opanować złości spoliczkowała nic podejrzewającego Carla.
Chłopak zdziwił się, chyba nie doszło do niego, że został właśnie uderzony przez czerwonooką dziewczynę.
-Co ja zrobiłam?! Teraz to już po mnie! On jest psycholem, nie ma mowy żebym wyszła z tego cało! - pomyślała spanikowana.
-Teraz to się doigrałaś... Chciałem nauczyć cie naturalnymi sposobami ale mam dość! Zaraz pójdziemy do mojego laboratorium, wstrzyknę co nieco i od razu się nauczysz. - ostatnie zdanie wypowiedział wręcz z iskrami w oczach.
-Tylko spróbuj... Nie dam się napchać dziwnymi specyfikami, zwłaszcza robionych przez Ciebie... - powiedziała trochę niepewnie po czym starała się uciec.
Widząc, że Carl nie ruszył się nawet z miejsca domyśliła się, że coś kombinuje. Chciała przeszkodzić mu w tym więc zaczęła formować dużą kulę ognia.
-No proszę, zamierzasz mnie teraz zaatakować. W porządku skoro aż tak bardzo chcesz oberwać to droga wolna.- w tym momencie jego oczy zaczęły nagle mienić się różnymi odcieniami żółtego.
Wysunął rękę na przeciwko siebie. Na nadgarstku oraz palcach zaczęły pojawiać się dziwne żółte wzory.
-Szczerze nie wiem czy to co teraz widzę jest ładne czy przerażające... - zamachnęła się i rzuciła w niego kulą.
Gdy dziewczyna wyrzuciła swoją energię, wzory na ręku zaczęły z niej wychodzić i tworzyć tarczę. W chwili gdy obie moce napotkały siebie nawzajem, żółte znaki oplotły kulę i powoli zaczęły ją pochłaniać.
-Co to właściwie jest?! - pomyślała zszokowana dziewczyna.
Gdy żółte wzory pochłonęły moc czerwonookiej, ruszyły w jej kierunku. Bezskutecznie próbowała uciec przed nimi.
-AAA!!! Moje ciało! Te żółte znaki są na całym moim ciele!!! - zaczęła krzyczeć po czym upadła.
-Przestań tak się wydzierać, uszy mnie od tego bolą. - powiedział Carl gdy podszedł do dziewczyny.
-Co ty mi zrobiłeś, że ruszać się nie mogę?! Weź to dziwne ,,coś'' z mojego ciała!
-Nie wezmę, inaczej uciekłabyś mi. Po za tym nie zamierzam zostawić cie bez kary, po tym jak mnie zaatakowałaś. - powiedział i wziął ją na ręce.
-Postaw mnie! Nie chcę iść do twojego laboratorium! Nie chce być królikiem doświadczalnym! - zaczęła protestować.
-Myślę, że w tym stanie nie masz zbyt wiele do powiedzenia. - powiedział znudzony.
Dziewczyna przestała się kłócić i zaczęła rozmyślać co dalej z nią będzie. Nie miała pojęcia czego może się spodziewać po takiej osobie jaką jest Carl. W końcu doszli do budynku więc blondyn przycisnął ją do siebie i oboje przeszli barierę.
-Może powinnam wołać ..pomocy''? Ale kto wie jacy są ci egzekutorzy. Pewnie stanęliby po stronie tego psychola! - pomyślała będąc nieopodal schodów.
-Co ty jej zrobiłeś! Odstaw ją! - oboje usłyszeli niesamowicie mocny głos.
Przed nimi był mężczyzna w złotej zbroi. Carl zdziwił się, ponieważ niezbyt często go widział.
-Panie Simon, co pan tu robi? - zapytała się dziewczyna nie widząc go(jej głowa była skierowana ku sufitowi) ale rozpoznając po głosie.
-Claire, co ci jest właściwie? Nie możesz się ruszać?! Nie pozwolę ci jej skrzywdzić! - wybuchnął wściekłością, gdy domyślił się co może planować chłopak.
-No proszę, kto by pomyślał.... Pierwszy raz widzę, gdy ten dziwak chroni kogoś. Żeby było jasne, nie zamierza się z tobą mierzyć. Nie lubię walk, w których jestem od samego początku na przegranej pozycji. - odezwał się blondyn.
Czerwonooka nim się obejrzała znalazła się na ziemi, głową skierowaną w stronę obu mężczyzn. Carl zaczął iść w stronę schodów i na odczepnego powiedział:
-Zepsułeś mi zabawę starcze.. A co do ciebie, to jutro rano spotykamy się na polu treningowym i masz umieć to co dzisiaj ci pokazałem. Koniec treningu na dziś...
Dziewczyna odetchnęła z ulgą. Chciała wstać ale zorientowała się, że znaki nadal muszą na niej tkwić. Chciała wrzasnąć, że blondyn ma z niej zdjąć te wzory ale jego już nie było.