Rozdział 55 - Góry.

Dziewczyna odetchnęła z ulgą. Chciała wstać ale zorientowała się, że znaki nadal muszą na niej tkwić. Chciała wrzasnąć aby blondyn zdjął z niej te wzory ale jego już nie było.
-Eh... dziwny jest ten chłopak, żeby nawet na tobie użyć własnej mocy... Chodź ze mną, zaraz coś na to poradzę. - powiedział mężczyzna biorąc dziewczynę na ręce.
Szli w stronę schodów a gdy je przekroczyli, oczom dziewczyny ukazał się znany widok niebieskich drzwi. Czarnowłosy coś pomarudził pod nosem i stworzył inną przestrzeń. Znajdowali się w jakimś pokoju.
-Więc nie możesz się ruszać? - zapytał Simon, gdy położył dziewczynę na łóżko.
-Zdjęcie tego z ciebie nie będzie trudne. Masz szczęście, że Carl oszczędził sobie silniejszych pieczęci.
-Pieczęci?
-To ty nie wiesz jaką mocą dysponuje ten blondyn?
-Nie...
-Po tym co powiedziałem, powinnaś się domyślić. -zdjął część zbroi chroniącą jego jedną z rąk i przyłożył ją dziewczynie na wysokość głowy.
-Chyba nie rozumiem o co chodzi... Jego moc jest związana z pieczęciami? - zapytała się.
Mężczyzna nic nie odpowiedział , ponieważ był skupiony na zdjęciu żółtych znaków. Jego ręka zaczęła wtapiać się w jej głowę i połączywszy się z jej czołem znaki tą droga zaczęły opuszczać jej ciało, przemieszczając się jednocześnie na ciało Simona. Claire lekko syknęła pod koniec procesu. Mężczyzna oderwał rękę od ciała czerwonookiej.
-Możesz się już ruszać?
-Tak! Dziękuję panu bardzo! Tak właściwie czemu pomógł mi pan? -powiedziała uradowana gdy zaczęła poruszać kończynami.
-Pomogłem, ponieważ jesteś wielu rzeczy nieświadoma. Myślę, że wprowadzisz do tej strefy więcej dobrego niż złego. Takich egzekutorów powinno być więcej. Większość z nich jest zakłamana w samych sobie, nie poznaję tego miejsca. Wystarczy, że porównam jedno stulecie wcześniej z tym obecnym, dużo się pozmieniało... Jeśli dalej tak pójdzie, ta strefa prędzej zostanie zniszczona od wewnątrz niż przez coś z zewnątrz. Eh... Wybacz mi mój przyjacielu ale zaniepokoiłem się i znów to zrobiłem... Znów użyłem własnej mocy... - to ostatnie zdanie wypowiadał spoglądając na jedną ze ścian.
Sceneria wokół nich nagle zmieniła się. Znaleźli się na jednej z wysokich gór. Przed nimi pojawiła się ławka zaś dookoła malowały się piękne krajobrazy.
-Do kogo on mówi? Jaką moc? Czy jego mocą jest zmiana otoczenia? - pomyślała nieco zdezorientowana.
-Usiądźmy... - powiedział zamyślony wskazując na ławkę.
Claire posłusznie wykonała to co powiedział. Gdy usiedli wygodnie, Simon zdjął swój hełm i część zbroi chroniąca jego tułów. Położył ją zaraz obok ławki, wziął głęboki wdech i przerwał panującą ciszę:
-Więc sama się nie domyśliłaś? Mocą Carla jest nakładanie pieczęci. Ma chłopak dużą smykałkę do nabywania nowych zdolności a w dodatku natura obdarzyła go intelektem. Jest straszne niebezpieczny, lepiej uważaj na niego. Nawet nie wiesz kiedy może się zakraść do ciebie, w końcu nie posiada aury...
-Cóż za specyficzna moc! Ciekawa jestem - jakby moje znamię byłoby w bardziej normalnym miejscu i pokazałabym mu je, czy by wiedział co oznacza ta czaszka..? W dodatku nie muszę tego słuchać, już pokazał mi swoją umiejętność, choć nie wiedziałam co to do końca jest. - pomyślała słysząc co mówi mężczyzna.
-Tak po za tym, wiesz w jakim znajdujemy się miejscu? Z pewnością nie wiesz... Miejsce najbliżej mego serca czyli strefa egzekutorów z czasów, gdy jeszcze byłem młody. Patrzenie na te góry daje mi ukojenie...
-Te góry? Przecież w tej strefie nie ma tak dużej ilości gór!
-Hahaha! Wybacz ale to śmiesznie zabrzmiało, choć masz rację wiele się pozmieniało przez tak długi czas. Kto by pomyślał, że ten cudny krajobraz nie zachowa się przez tyle stuleci. Doskonale pamiętam ten dzień, w którym przybyliśmy na te terytorium. Mojego przyjaciela(w domyśle założyciela strefy) urzekł ten widok i postanowił w jednej z dolin rozbić obóz. Kto by się spodziewał, że tak  na prawdę zostaniemy tu na zawsze. Piękne to były czasy... - mężczyzna wpatrywał się przed siebie zamyślony.