Rozdział 17 -Prawda wychodzi na jaw cz.II

Dziewczyna niecierpliwi się tą chwilą ciszy ze strony Klopsa. Po pewnym czasie przemawia.
-Cóż odpowiadając na twoje teraźniejsze pytanie. Nie mam pojęcia co może ci się zrobić z powodu nadmiaru mocy zaś co do naszych rozmiarów to owszem powinniśmy być więksi. Skąd wynika to nieporozumienie? Dzięki swojej mocy jesteśmy w stanie zmienić się do najbardziej przypominającego nas zwierzęcia. Jest to bardzo przydatne podczas polowania na inne osobniki. Zapewne tym razem zastanawiasz się ,, No dobra rozmiar za sobą, ale co z aurą?''. Jesteśmy wyćwiczeni w chowaniu własnej aury dzięki mocy choć nie zawsze to się udaje, teraz gdy wszyscy razem mamy połączony obieg(zasadą kontraktu jest ochrona przez demoniczne zwierzęta swojego pana w zamian za użyczenie swojej mocy) mogę w pełni używać tej sztuczki, dla mojego dobra będę musiał cie kiedyś tego nauczyć. Kolejną sprawą jest to czemu wiedziałem co było napisane w książce. Może wręcz czemu odczytałem twoje myśli? To proste, gdy zakładasz pakt z czasem tworzy się więź pomiędzy nami a tobą. Czym silniejsza jest więź tym więcej można robić. To znaczy można m.in. komunikować się za pomocą myśli. W bibliotece było to niezamierzane. Kiedy zaczęłaś się ekscytować nagle usłyszałem twój głos mimo, że nic nie mówiłaś. Tak po za tym jedno mnie zastanawia. Z czego jest zrobiony ten bandaż? Jest czymś nasączony? Ciężko cie wyczuć kiedy masz go na ręku. - nastała chwila ciszy.
W międzyczasie Makaron chce zbliżyć się do właścicielki. Skrada się, ale bezskutecznie bo pies mu zawadza drogę. Jeszcze bardziej stara się przechytrzyć swojego towarzysza, ale nic z tego. Zrezygnowany siada w kącie pokoju i przysłuchuje się dalszej rozmowie. Dziewczyna po długim milczeniu w końcu zaczyna mówić.
-A zatem... To nie koniec moich pytań.
-Zlituj się i tak tłumaczyłem ci rzeczy, które powinnaś pamiętać z zajęć. Skąd wiem, że powinnaś? Ile razy gdy Olivia przychodziła czy Ian słyszałem jak o tym mówili.
-Bez dyskusji. Po pierwsze czemu pytasz się o bandaż? Cóż jest zrobiony z tego co powinien być zrobiony oraz nasączony jest substancją pomagającą na opuchlizny.- Claire sama nie ma pojęcia czy to z jakiś specjalnych włókien jest zrobione, ale udaje jakby to była najprostsza rzecz o jaką można się jej spytać.
Po chwili dodaje:
- Zresztą teraz mam zdjęty więc powinno być lepiej.
-Nie wiem w czym jest problem, ale naprawdę jest duża różnica pomiędzy bandażem a jego brakiem. Sam również nie znam szczegółowo zasad funkcjonowania kontraktu więc może z czasem uda nam się dojść do źródła problemu.
-Na myśl nasunęły mi się jeszcze 3 pytania. Są być może powiązane ze sobą albo po prostu jest to niesamowity zbieg okoliczności. Tajemniczy mężczyzna, który dał mi kartkę to któryś z was? Wtedy gdy w lesie zasłabłam.... - dziewczyna nie zdążyła zadać pełnego pytania.
-Chwila... Nie potrafimy przemieniać się w was tylko w inne zwierzę zatem to nie my. Nawet nie wiem kto to może być a podczas twojej nieobecności w domu sprawdziłem ci tą kartkę. Po pierwsze na prawdę coś na niej jest zapisane? Ani Olivia, ja czy Makaron nie byliśmy w stanie nic zobaczyć. Chciałem obwąchać ją, ale niestety za bardzo przesiąkła tobą aby móc ustalić chociaż jakiej rasy był ten nieznajomy. Odnośnie tego co nie skończyłaś... Już ci tłumaczę, choć zdawało mi się, że już to mówiłem.. No cóż, kiedy doszło do kontraktu musiałaś to ciężko przechodzić a gdy użyliśmy trochę twojej mocy aby rozprawić się z tymi stonogami to wręcz znokautowało ciebie. Pewnie czułaś niesamowity ból gdy nasz obieg zaczął się wtłaczać do twojego organizmu jednocześnie użyczałaś nam energii.
-Rozumiem, do tej pory wszystko jest jasne zatem pozwól, że zadam drugie pytanie. Co z dzisiejszą akcją? W tym wypadku nie zmieniliście się w swoje prawdziwe postacie ani nic... 
 -Przykro mi, ale nic nie wiem na ten temat... -choć z jego miny można było wnioskować inaczej. Claire tego nie zauważyła. Przez długi czas atmosfera wydawała się być napięta, ale w końcu dziewczyna przekonała się do nich. Wkrótce nadszedł wieczór a z nim przyjaciele, którzy przyszli ją odwiedzić oraz jak zawsze prawiący jej pouczenia Rafael. Dziwne było to trochę gdy Rafael i ciotka bez zbędnych pytań przyjęli wersje dziewczyny o tym, że nic nie pamięta. Przyjaciele zaś zasypywali ją dużą ilością pytań. Po męczącym dniu nadszedł czas na kąpieil.
-Eh... Jaka ja dzisiaj wymęczona jestem. Boli mnie moja noga w dodatku to dziwne uczucie... Pierwszy raz doświadczyłam czegoś takiego, zupełnie się różniło od tego uczucia w Magicznym Lesie.
Po umyciu się żółtooka dokładnie się wyciera spoglądając znów na swoje znamiona.
-Na nadgarstku? Czemu ten dziwny znak paktu musi być w tak widocznym miejscu? Cóż nic nie poradzę, pewnie Makaron sobie tak zażyczył zakładając pakt. I znowu to moje duże znamię w kształcie czaszki, które wygląda jakby ktoś mu oderwał mały kawałek jednego z zębów i..... Chwila, z jakiej racji nie ma tego kawałka zęba? Po za tym to okropnie wygląda... Tej czaszce w oczodołach zebrały się łzy ale wyglądają jakby były z zaschniętej krwi! Co z tym znamieniem jest nie tak?! - w tym momencie dotknęła tych łez.
Nie czuła nic gdy tego dotykała, ale odciągając rękę ujrzała, że owa krew przeniosła się na rękę. Spanikowała i szybko zmyła ją zaś ta będąca na znamieniu nie zniknęła. Chwyciła szybko bluzkę i stało się to o czym pomyślała. W jednym z miejsc koszulki pojawiły się dwie małe plamki krwi odpowiadające tym na torsie(te na znamieniu).
 -Poddaje się, nie mam już ochoty zastanawiać się nad tym... O losie! Przecież już pojutrze egzaminy a ja dzisiaj nic w końcu się nie nauczyłam! 
Ku jej zaskoczeniu zakładając koszule krew zachowywała się jak zaschnięta i nie przesiąkła nią. Kulała do swojego pokoju po czym położyła się do łóżka a obok niej pies z lisem. Dziewczyna zasypiała i jedyne co usłyszała przed snem były słowa Makarona.
-Nie martw się egzaminami, pójdziemy jutro w jakieś ustronne miejsce i ci pomogę z Klopsem.